Barokmuziek ontmoet Bollywood dans: een sprookjesopera waarin de fascinatie voor andere culturen centraal staat.

Dansers, zangers en instrumentalisten spelen, zingen en nemen je mee in geestige en dramatische dialogen, geïnspireerd op Shakespeares beroemde Midzomernachtsdroom met Purcells mooiste muziek.

Purcell

Als favoriete hofcomponist van William & Mary (het Engels-Nederlands paar dat eind 17de eeuw regeerde) is Purcell gerijpt in twee werelden: die van de geniale hoveling én van de bevlogen theaterman. Ter viering van het vijftienjarig huwelijk van de vorsten componeert hij in 1692 de (semi-opera) The Fairy Queen waarin de vele facetten en gemoedstoestanden van de liefde worden bezongen.

Het libretto is geïnspireerd op het toen al beroemde toneelstuk van Shakespeare “A Midsummernight Dream”: Vier geliefden ontvluchten de meedogenloze wet van hun ouders naar een magisch bos waar Oberon en Titania over de ‘fairies’ regeren. Op dat moment is er een heftige ruzie tussen koning Oberon en koningin Titania over de voogdij van een Indiase jongen. Om te overwinnen beveelt Oberon aan de elf Puck de magische bloem te zoeken waarvan het sap een betoverend effect heeft : degene die het sap in zijn ogen krijgt wordt verliefd op het eerste wezen dat hij/zij ziet bij het ontwaken, mens of dier...

Bollywood

De Indiase dans slaat bruggen tussen traditie, historie en moderniteit: Bollywood dans is veelzijdig in zijn expressie, prikkelt de fantasie en vormt een uitstekende leidraad door de voorstelling heen. In de geest van Purcells muziektheater zal elke akte door een Bollywood geïnspireerd ballet worden afgesloten: klassiek, populair, sensueel of macho-achtig.

Tot slot, een ode aan het huwelijk: eind goed al goed.